Rapport: Gianluca Di Caro - Foto's met dank aan Joe Ibbotson.

Het was tot nu toe misschien wel het koudste weekend van het jaar in het VK, maar de ijskoude omstandigheden op zaterdag 's Nachts weerhield de fans er niet van om de lokale held Tasif Khan te steunen toen hij geconfronteerd werd met de Mexicaanse kampioen en voormalig WBC-wereldtitel Challenger Juan Lopez Martinez op de Bridie Murtagh (Saorise-promoties) gepromoot Dinner Event in de Royal Taj (voorheen de Connaught Rooms) in Bradford.

Het belang van het gevecht ging duidelijk niet verloren bij een van Khan's fans, hun man heeft misschien al World Boxing Union beveiligd (WBU), Global Boxing Union (GBU) en World Boxing Confederation (WBC) Wereldkampioenschappen de afgelopen jaren, maar een overwinning op zaterdag zou dat Khan betekenen, die al hoog aangeschreven staat bij de International Boxing Federation (IBF) in hun Intercontinental Ratings, zou in aanmerking komen om een ​​uitdaging aan te gaan voor het prestigieuze IBF Intercontinental Championship in de zomer als eerste stap om een ​​potentiële toekomstige uitdaging aan te gaan voor de felbegeerde IBF World Crown.

Voorafgaand aan het eerste gevecht van de nacht, Ceremoniemeester Sam Gorman gaf een ontroerende lofrede aan de Britten & Irish Boxing Authority (BIBA) Vice-President (Schotland) Kenny Barr, die op tragische wijze in december op de leeftijd van net is overleden 34, die werd gevolgd door een permanent eerbetoon aan Ten Bell.

Oké, laten we nu naar het hoofdevenement gaan, een tien-ronde niet-kampioenschappen Super Flyweight wedstrijd tussen de eerder genoemde Tasif Khan en Juan Lopez Martinez.

De sfeer was elektrisch toen de protagonisten hun weg naar de ring vonden met de entourages ter ondersteuning van het zwaaien met hun respectieve landenvlaggen en in Khan's geval ook met zijn vele kampioenschapsgordels. Na de pre-fight razzmatazz en introducties was het zaak voor de jonge Gladiatoren.

Vanaf de openingsbel begonnen beide mannen voorzichtig te strijden om de middenring, Khan gebruikte zijn superieure bereik om effectieve controle te nemen en zijn meer ervaren tegenstander op de achterste voet te duwen.

Ongeveer halverwege de ronde begon Khan het tempo op te voeren, wat grote schoten op zowel lichaam als hoofd, elke keer stond Martinez zijn mannetje en reageerde goed.

In de tweede was het min of meer hetzelfde, waarbij Khan het initiatief nam en actief aanviel, terwijl Martinez tevreden bleef om te counteren toen de gelegenheid zich voordeed.

In de derde ronde gaat Khan het tempo verder opvoeren, met behulp van superieure handsnelheid en gladde bewegingen om een ​​aantal sensationele opnamen te maken, het meest opvallende was een enorm recht op de kin, laat in de ronde. Martinez was duidelijk geschokt, maar hij dacht nog steeds duidelijk genoeg om zijn tactiek te veranderen en de Bradford-man aan de binnenkant vast te binden om te voorkomen dat er nog meer grote schoten zouden landen.

Aanvankelijk nam Martinez het gevecht op zich in de vierde, daarbij belandde een sensationele haak op het hoofd van Khan. Maar deze tactiek speelde zojuist in Khan's handen en de Bradford-man kwam elke keer met een aantal sensationele combinaties terug toen de Mexicaan een aanval uitvoerde.

Naarmate de ronde vorderde in de tweede minuut, Khan ving Martinez met een ander groot schot dat de Mexicaan terug naar de touwen stuurde, Khan stapte in en liet scheuren met een dubbelhandige vlaag die culmineerde met een grote linkse hoek op het lichaam, die Martinez naar het canvas stuurde. Martinez telde en haalde het einde van de ronde door Khan weer aan de binnenkant vast te binden.

In ronde vijf ziet Martinez meer gebruik maken van de koppelverkoop Khan aan de binnenkantstactiek, en zag er soms overklassiek uit. Khan's superieure ring-craft kwam echt in het spel toen de ronde de laatste minuut inging, de zelfverzekerde persona die Martinez in de vroege ronden droeg, was nu verdwenen, Martinez begon Khan's sprankelende tempo te vertragen tot een kruip, voortdurend grijpend elke keer dat Khan een aanval uitvoerde, voordat u bij elke gelegenheid met uppercuts laat scheuren, tot grote ongenoegen van Khan's hoek, die tegen hun man schreeuwden om zijn prik af te werken en hem op afstand te houden.

In de zesde ronde begint Khan vol vertrouwen Martinez verder te dragen met snelle dubbelhandige vlagen en krachtige combinaties voor zowel lichaam als hoofd. Op ongeveer de helft van de ronde brak Khan los van een andere poging tot vasthouden van Martinez en vuurde een paar stijve prikken af, voordat je instapt met een enorme haak aan het lichaam. Martinez zakte meteen in elkaar op het doek en was duidelijk radeloos, de stoere Mexicaan deed echter zijn best om overeind te komen voordat de telling van scheidsrechter James Ancliff zijn conclusie bereikte, zij het zonder succes.

De officiële tijd voor de onderbreking 1 minuut en 32 seconden van de zesde ronde.

Voorafgaand aan de kop van Khan-Martinez was een Super Roundweight-wedstrijd van zes rondes tussen Bardley, De ongeslagen Nathan Decastro van Lincolnshire en de zeer late vervanger Malcolm Richardson uit Blackpool.

Oorspronkelijk zou IBF Ranked Decastro het opnemen tegen de Ghanese Philip Kotey, die in het VK was aangekomen maar ziek werd op vrijdag nacht. Meer teleurstelling voor Decastro, want een overwinning op Kotey zou hem later in het jaar ook hebben gepositioneerd voor een mogelijke kans op een IBF-titel.

Vanaf het begin was het duidelijk dat Decastro van plan was een verklaring af te leggen, de Bardley-man die de ring sluit en laat scheuren met power punch na power punch. Richardson is gemaakt van strenge spullen en hield stand en reageerde met goed gevolg. Maar naarmate de ronde vorderde naar de tweede minuut, Decastro schakelde over op het lichaam, het landen van een enorme body shot die Richardson naar beneden stuurde.

Richardson telde, in feite volgde de knockdown op de voorste voet en landde zelf een paar goede schoten, maar Decastro's meedogenloze power shots wonnen de Blackpool-man en met ongeveer 40 seconden van de ronde te gaan Decastro ving hem met een enorme body shot om hem voor de tweede keer naar het canvas te sturen, deze keer kwam Richardson echter niet overeind voordat de telling van scheidsrechter James Ancliff de conclusie bereikte.

De officiële tijd van de onderbreking was 2 Minuten en 30 seconden van de eerste ronde.

Voorafgaand aan Decastro-Richardson was het tijd voor een zwaargewichtwedstrijd tussen Askam-in-Furness, Lee Kellett en Belfast van Cumbria, Ryan Kilpatrick uit Noord-Ierland.

Wat een geweldig gevecht, beide jongens gaven daar alles voor de volledige vier ronden, tot grote waardering van de aanwezigen.

Na vier zeer vermakelijke actierondes was het Lee Kellett die scoorde scheidsrechter James Ancliff besloot dat de winnaar was door een 40-36 punten marge.

De volgende was een Super Lightweight-wedstrijd van vier rondes tussen de Jak Johnson van Newcastle en de Paul Peers van Liverpool.

Wat een gevecht, het was een echte Battle Royale, deze twee krijgers gaven geen kwartje, en het was een serieus topgevecht. De eerste paar rondes waren vermoeiend om naar te kijken, pure teen-2-teen actie van begin tot eind, zozeer zelfs dat deze wedstrijd terecht de onderscheiding van de Fight of the Night verdiende.

De derde ziet Peers echter in opkomst, de Liverpool-man die het tempo opdreef en zijn focus met groot effect verlegde naar het lichaam van de Geordie, zo erg zelfs dat Peers Johnson halverwege het punt naar het canvas stuurde met een perfect schot op de onderste rib.

Johnson kwam overeind, maar in de laatste seconden van de ronde vond Peers een weg door de uitstekende verdediging van Johnson om nog een schot op de onderste rib te landen om Johnson voor een tweede keer naar beneden te sturen, deze keer kon Johnson niet overeind komen om de telling van scheidsrechter James Ancliff te verslaan.

De officiële tijd van de onderbreking was 2 minuten en 59 seconden van de derde ronde.

De openingswedstrijd van de avond brengt Nathan Beattie uit Aberdeen in actie tegen Marty Kayes, de vervanger van Belfast.

Beattie-Kayes was het droomgevecht van een purist, het was een zwaar bevochten en zeer technische wedstrijd, wat voor de kenners geen verrassing zou zijn, zoals deze twee eerder met elkaar hadden gevochten.

Na vier zwaar bevochten rondes scoorde de scorekaart van scheidsrechter James Ancliff 40-37 ten gunste van Nathan Beattie.

Er zouden nog twee wedstrijden op de kaart plaatsvinden – Obadai Sai vs Isaac Quartey en Patrick Okine vs Saidi Mundi, deze wedstrijden vonden echter niet plaats omdat alleen Quartey en Okine hun visum op tijd hadden ontvangen om de reis naar het VK te maken.