| De vrouwelijke topatleten in boksen hebben nee “huis”, geen netwerk om hun talent te laten zien |
Voor onmiddellijke publicatie NEW YORK — Terwijl vrouwen vorderingen blijven maken in de richting van gelijkheid in alle bedrijfstakken, boksen en zijn mediapartners blijven in het verleden door vrouwen een eerlijke kans te ontnemen om hun vaardigheden te tonen en de kost te verdienen. In hetzelfde jaar dat Amerika zijn eerste vrouwelijke vice-president koos, een vrouw van kleur, de vrouwelijke topsporters die bovenaan de wereldranglijst staan, hebben geen regulier televisieplatform of boksseries. Nergens is dit oneerlijke speelveld duidelijker zichtbaar dan in de Verenigde Staten en Noord-Amerika. De overgrote meerderheid van de beste boksers heeft niet gevochten 2020, of hebben sinds januari niet meer gevochten. De pandemie heeft vrouwen in het boksen nog harder getroffen dan de mannen. De foto was niet rooskleurig vóór Covid-19 en, zonder actie, er is geen reden om aan te nemen dat het zal verbeteren. Dit heeft gevolgen voor alle vrouwen in het Amerikaanse boksen, van sterren Claressa Shields en Amanda Serrano, aan regerend wereldkampioenen, aan vechters van zes ronden en vier ronden. Behalve een handvol atleten, de meeste vrouwelijke boksers moeten een fulltime of parttime baan hebben om rond te komen. Amanda Serrano, Heather Hardy, Ava Knight en anderen hebben kansen in MMA nagestreefd om hun inkomen aan te vullen en inactiviteit te voorkomen. Claressa Shields, de meest geprezen vrouw in de Amerikaanse amateurgeschiedenis, een tweevoudig Olympisch gouden medaillewinnaar, en een bewezen attractie, is momenteel zonder platform en heeft zojuist een meerjarige deal aangekondigd met de Professional Fighters League. De verenigde kampioen van Flint, Michigan, vertelde The Athletic dat, “Het is (boksen) een seksistische sport. Het is seksistisch met de kansen die we krijgen. Het is seksistisch met de tv-tijd. Het is seksistisch met hoeveel we worden betaald. Alle drie. Het is prima voor een vrouwelijke boksster om haar hand te proberen bij MMA. Ze zouden hiertoe niet moeten worden gedwongen vanwege een gebrek aan kansen.” “Deze vrouwen leveren consequent geweldige gevechten en solide kijkcijfers,” zei Lou DiBella, die meer vrouwen promoot dan enige andere Amerikaanse promotie-entiteit. “Ze zetten mensen op stoelen, en kijkers naar hun evenementen wedijveren vaak met de mannen. Dit zijn geen vechters op clubniveau. Ze zijn elite wereldkampioenen en, zonder televisie, zonder een gewoon platform, ze kunnen geen financiële zekerheid hebben of een fanbase opbouwen. Het is opmerkelijk dat het boksen van vrouwen zijn talentenpool laat groeien en zijn status verhoogt, gezien de schaarse televisie- en streaming-slots die zijn gereserveerd voor vrouwelijke vechters. Dit is een bewijs van de veerkracht en toewijding van vrouwelijke boksporters, die beter verdienen.” Lokale initiatiefnemers, die zich bezighouden met groeiende vechters en het vullen van stoelen, kunnen plaatsen op hun kaarten en regionale bekendheid bieden, maar portemonnees zijn zeer beperkt zonder televisie-inkomsten. Vrouwelijke strijders’ portemonnees zijn vaak beperkt tot een percentage tickets dat ze uit de hand verkopen. Op de hoogste niveaus, vrouwen zijn gepasseerd. Heather Hardy, een DiBella Entertainment-jager, heeft het verschil gezien in de groei van boksers van beide geslachten. “Op persconferenties, Ik zit helemaal aan het einde op een stoel, met de rest van de undercard-gevechten,” Said Hardy. “Ik kijk naar de jongens die naast me aan het eind van de tafel zitten, om naar de hoofdkaart te gaan, dan de co-main, en dan het belangrijkste evenement, maar mijn stoel is nooit bewogen. Het maakt niet uit hoeveel pers ik heb, ongeacht hoeveel gevechten ik heb gewonnen, Ik ben nooit verhuisd. Systemisch seksisme stond me niet toe om te bewegen.” “Het is niet zo dat we een aparte organisatie zijn zoals de WNBA. We krijgen alleen token-kansen, vechten op dezelfde kaarten, vaak in veel competitiever gevechten dan de mannen, en nog steeds niet eerlijk worden behandeld,” Said Hardy. “We hebben geen eigen huis of professionele woning.” “Dit sijpelt door naar aspirant-vrouwelijke boksers en de amateurprogramma's,” DiBella ging verder. “Jonge vrouwen in het boksen moeten andere vrouwen op het grote podium zien. Ze moeten vrouwen zien die op hen lijken op televisie en op streamingplatforms. Ze moeten dat weten als ze een bokscarrière nastreven, er zullen voldoende kansen zijn om gezien te worden met hun talenten, voor een eerlijk loon. Als vrouwen in staat zijn om een boksevenement te headlinen, of in staat om een aanzienlijk percentage van een actieve poort te verkopen, ze zouden geen tien tot twintig procent moeten krijgen van wat mannen in vergelijkbare omstandigheden worden betaald. We sturen hier niet het juiste bericht, en er is geen goede reden voor in de 21e eeuw.” De pool van talent die beschikbaar is voor vrouwen in de professionele rangen is kleiner, maar het dwingt de beste matchups. Het dwingt vrouwen om buiten hun gewichtsklasse te vechten. “Jessica McCaskill heeft zojuist verenigde wereldtitels gewonnen, en wil met me vechten op 147,” zei Amanda Serrano, zeven divisie wereldkampioen. “Ze riep me om 147! Het is een beetje triest. Goed voor ons als het logisch is, maar de waarheid is, ze roepen kampioenen op 126. Dat zijn vier verschillende gewichtsklassen om omhoog te gaan. Mannen hoeven dat niet te doen! Vrouwen worden constant gedwongen om een compromis te sluiten om een kans te krijgen.” De talentenpool zal niet toenemen tenzij jongere generaties worden geïnspireerd door vrouwen op televisie en streaming – vrouwen die net zo goed kunnen vechten, en vaak beter dan, de mannen die nu op televisie zijn. Het is tijd om te stoppen met vriendelijk vragen. Het wordt tijd dat vrouwelijke boksers eerlijkheid en stabiliteit eisen, en het is aan netwerkmanagers, de media, en degenen die de toegang tot mediaplatforms controleren, om te stoppen met leven in het verleden. Het wordt tijd dat vrouwen in het boksen voor zichzelf vechten en voor het recht om de kost te verdienen. En het is nu een tijd voor actie. Gebruik de hashtag #WeKeepFighting om de beweging te volgen en mee te praten op social media. |
