Tarafından: Zengin Bergeron

UFC 292 katıldığım ilk UFC etkinliğiydi 16 yıl. Xyience skandalını ifşa etmesiyle tanınan MMA yazarı olarak (Görmek www.xyiencesucks.com), Bu olayı anmak için eski Xyience şapkamı çıkardım. Bir zamanlar UFC'nin en üretken sponsoru, Xyience artık öncelikli olarak bir enerji içeceği şirketidir ve artık herhangi bir MMA ligi ile ilişkisi bile bulunmamaktadır.. söylemeye gerek yok, Tüm arenada Xyience ürünlerini kullanan tek kişi bendim.

Bu sefer biletlerimin parasını kendim ödedim, ama UFC'min ne olduğunu düşünmekten kendimi alamadım 292 deneyimim şöyle olurdu: UFC 78 deneyim, Xyience tarafından ödendi, neredeyse benim için çok farklı sonuçlanmıştı 16 yıllar önce.

Üzerine yazmayı planladığım yeni bir yazıda, Boston'daki mezuniyetime dair kişisel hikayem ve katıldığım son dövüşle bu dövüş arasında UFC'de gördüğümüz değişiklikler üzerine daha fazla düşüneceğim. www.paythefighters.com. Bunun için takipte kalın, ama önce UFC'nin Cumartesi gecesi için iyi hazırlanmış dövüş kartına geçelim.

Her şey iki sinek siklet Silvas'ın hikayesiyle başladı: Karine Silva ve Natalia Silva. Bu maçlar Silva'nın iki farklı yöntemle kazandığı iki galibiyetle sona erdi, ancak her dövüşçünün kendi stilinde baskın olduğu ortaya çıktı. Karine, ilk turun bitiminden hemen önce Maryna Moroz'u son saniyede giyotinle boğarak gönderdi.. Bazı eşleşmelerin eğlence değerine gelince, birkaç iniş ve çıkışları olan bir gösteri için harika bir başlangıçtı.. Natalia acele etmedi ve yarışmanın büyük bölümünde Andrea Lee'nin uzaktan oyununu seçti.. Vurucu nişanında temkinli ve dikkatli davranarak oybirliğiyle karara vardı..

Sonraki, Tartışmalı bölünmüş karar, bahisçilerin favori dövüşçüsü Andre Petrovski'ye Gerald Meershaert'e karşı galibiyet kazandırdı. Petrovski'nin deneyimli Meerschaert'le takılacak kardiyo yeteneği yok gibi görünüyordu. Bu dövüşte eksik olan tek şey, Meershaert'in Petrovski'yi mağlup edecek yoğun vuruş gücüydü.. Her iki dövüşçünün de anları vardı, ama bana göre Gerald daha yoğun ve daha etkili bir dövüşçüydü. Kendisi, esas olarak teknik bir mücadeleyi açıkça kazandıktan sonra cumartesi gecesi hakimlerin karşısına çıkan soygun kurbanlarından yalnızca biriydi.. Zaman zaman serpiştirilen sümüklüböcek dokunuşları her zaman daha fazla oyun oynayan ve istekli Meerschaert'in lehine görünüyordu.. Kazanmayı kesinlikle hak etti. Biraz sonra aynı kalibrede başka bir soygundan bahsedeceğiz..

Ardından horoz sikletlerden Brad Katona ve Cody Gibson'ın "Gecenin Dövüşü" ödülünü kazanarak başlamalarıyla bir çift Ultimate Fighter Final dövüşü geldi.. Çok uzun süre nadiren yere düşen baştan ayağa kickboks maçları kesinlikle baştan sona kalabalığı coşturdu. Katona, çekilişte bir saniye daha hızlı olmayı başardı ve darbeleri ve karşı hamleleriyle, sık sık kendi iki yumruğunu indirmek için iyi bir yumruk atmak zorunda kaldığı bir hurdada galibiyeti güvence altına alacak kadar keskin oldu.. Gibson, son zilde Brad'in isabetliliğinin sonuçlarını hırpalanmış yüzüne taktı, ama aynı zamanda asla vazgeçmeyen yaklaşımıyla hem kalabalıktan hem de organizasyondan büyük saygı kazandı.. UFC, yalnızca kazananın onay alması yerine, her iki dövüşçüye de çabaları karşılığında sözleşme teklif etti.

Kurt Holobaugh, Hafif sıklet finalinde arkadaşı ve Chandler Takımı dövüşçüsü Austin Hubbard ile dövüşmek zorunda kaldı.. Hubbard için bittiğinden daha iyi başlayan bir mücadeleydi. Sonunda kısa bir hissetme sürecinden sonra, Holobaugh momentumu elinden aldı ve olağanüstü bir Üçgen Şokunu garantiledi 2:39 ikinci çerçeveye. Her iki dövüşçünün de dominant anları vardı, ama geceyi ve TUF ödülünü kazanan Holobaugh'un siyah kuşak jiu jitsu becerileri oldu.

Gregory Rodrigues, Beantown taraftarının Brezilyalı bir dövüşçüyü desteklerken kısa bir süre "ABD" diye bağırdığı orta siklet mücadelesinde Rus Dennis Tiuliulin'i kesinlikle mağlup etti.. "Robocop" kalabalığın desteğinin tadını çıkardı ve bitirme becerilerini tam teşekküllü bir şekilde tezahürat ederek hızla alkışladı. Rodrigues tesadüfen biraz Netflix'in "The Lincoln Lawyer" filmindeki ana karaktere benziyor,"Eğer karakter birkaç doz steroidden sonra şişmişse. Rodrigues kesinlikle yasayı koydu ve makine benzeri bir hassasiyetle Rus'u bilinçsizliğe sürükledi.. Sadece bir dakika sürdü ve 43 kalabalığa ana etkinliğe kadar son duraklamalarını vermek için saniyeler.

Bunu beş düz karar takip etti, bunlardan ikisi, galiplerin müthiş bacak vuruşlarının mükemmel yerleştirilmesiyle kararlaştırıldı. İzlenecek bu iki karşılaşmanın en acı vericisi, Chris Weidman'ın ön elemeleri Brad Tavares ile zorlu bir orta siklet mücadelesinde karşı karşıya gelerek bitirmesiydi.. Weidman, Uriah Hall'a karşı tamamen kırık bir bacağın üzerine basmaya çalıştığı şiddetli plastik tavuk bacağı yaralanmasından sonra geri dönüyor, paslı olabileceği kadar paslı görünüyordu. Her alt etmeye çalıştığı her saldırı Tavares tarafından kolayca dolduruluyor gibi görünüyordu.

Her yumruk değişimi çok az görünüyordu, Weidman'ın, hem eski sakatlığın hem de Weidman'ın diğer bacağının üzerine yağan sürekli bacak vuruşlarından geri dönmesi için artık çok geç.. Yırtık bir MCL veya ACL ile bile (Weidman'ı kavgadan sonra emekli olmaya zorlayan Dana White'a göre), Weidman, Tavares'i kafesin etrafında takip etti ve patlayan tekerleğe rağmen mücadeleyi ona ulaştırmak için elinden geleni yaptı.. Tavares çok stratejik ve akıllı bir mücadele kazandı, Asla gelmeyecek mucizevi geri dönüş performansını ümit eden tüm Weidman yanlısı kalabalığı hayal kırıklığına uğrattı.

Marlon "Chito" Vera ve Pedro Munhoz, Vera'nın sabrını gösteren tek taraflı bir olayla ana kartı açtılar, çarpıcı zeka, ve neredeyse kusursuz bir teknik. Munhoz mücadeleyi ayakta bitirdi, ama oraya varırken yüzünde çok fazla hasara katlandı. Chito maçın büyük bölümünde güvenli bir aralıkta kaldı ve oybirliğiyle aldığı galibiyete giden yolda çok az risk aldı.. Vera'nın erişimi ve hızı, daha kısa ve tıknaz Munhoz'a karşı sahip olduğu en etkili avantaj gibi görünüyordu.. Vera, bazen izlemesi ne kadar sıkıcı olsa da, kendi horoz sıklet şampiyonluğunu hak ettiğini kanıtladı.

Üst üste üçüncü karar, Mario Bautista'ya Da'Mon Blackshear'a karşı çok tartışmalı bir oybirliğiyle karar zaferi kazandırdı. Bautista yer kontrolü açısından Blackshear'ı geride bıraktı, ancak Blackshear vuruşunda daha isabetli davrandı ve tüy siklette daha önemli vuruşlar yaptı. Kesinlikle kazanmak için yeterince şey yaptığını düşündüm, ancak hakemler mücadeleye aynı gözle bakmadılar ve yarışmayı Bautista'ya verdiler..

Ian Garry ve Neil Magny, uyumsuz bir ağır sıklet müsabakasında karşı karşıya geldi. Magny her yere düşmeden sonra tekrar ayağa kalkarak muazzam bir cesaret gösterdi, ancak Garry'nin aralıksız attığı bacak tekmelerinin üstesinden gelemedi.. Hakem Keith Peterson birkaç kez maçı durdurma noktasına geldi, ama Magny bunu devam ettirecek kadar yapmaya devam etti, bazen tek ayak üzerinde zıplamak. Garry'nin vuruşu da saçma konuşma oyunu kadar yerindeydi, Birkaç iyi zamanlanmış el hareketi ile Nate Diaz'ın ruhunu uyandırmak. Kalabalık, Garry'nin dövüş sonrası konuşmasında bir gün dünyadaki en iyi dövüşçü olma arzusunu anlatmasıyla onun devam eden hakimiyetini kutladı.. Magny, UFC'de kalmayı istiyorsa son zamanlardaki mücadelelerine bir cevap bulmak zorunda kalacak..

Weili Zhang ve Amanda Lemos bir sonraki destansı şampiyonluk mücadelesinde karşı karşıya geldi. Lemos neredeyse birkaç mucizevi boyun eğme girişiminde bulundu, ancak saman siklet şampiyonluk mücadelesi, Lemos'un son zile kadar hayatta kalıp kalamayacağı sorusuna dönüştü. Zhang, tüm uzmanlık alanlarındaki yeteneklerini sergiledi, ve Lemos, yalnızca Zhang'ın içinden sıyrıldığı birkaç Hail Mary teslim etme girişimi yoluyla kazanmayı umabilirdi.. Zhang'ın hızı, güç ve dayanıklılık Lemos'u alt etti ve sonraki turların çoğunda durmayı önlemek için mücadele etmesine neden oldu. Bir şekilde bunu yapmayı başardı, yolda büyük miktarda hasar alıyor. Zhang unvanını koruyarak ayrıldı, tüm dövüş boyunca onu destekleyen hayranlarını çok sevindirdi.

Nihayet, ana etkinlik geldi, gece yarısından sonra. Sean O'Malley arenaya ilk giren oldu, ve kalabalık patladı. Birçoğu O'Malley'in imzasını taşıyan görünümü taklit etmek için yeşil veya pembe peruklar takıyordu.. O'Malley gerçekten oldukça korkmuş görünüyordu, sanki olaydan önceki gece hiç uyumamış gibi. Aljamain Sterling, kalabalığın kendisini daha da yuhalaması için kışkırtarak küçümsemeye çalıştığı yuhalama korosuyla kafese girdi.

İlk raunt çoğunlukla her iki dövüşçünün de ayak hareketlerinin sergilendiği bir gösteriydi. O'Malley'in kafa oyunları Sterling'in üzerinde işe yaramış olabilir, çünkü dövüş öncesi röportajlarında ilk turda TKO'yu kendisinin sağlayacağına söz vermişti. En büyük gücüne güvenmek yerine, onun güreşi, Sterling, O'Malley'i kendi oyununda yenmek istiyordu. Bunun yanlış strateji olduğu ortaya çıktı, Sterling'in sonunda TKO'nun yanlış tarafında kaldığında farkına vardığı bir gerçek. O'Malley'i devirmek için çok az girişimde bulunuldu, ve hepsi tamamen doldurulmuştu. Sterling, ikinci turun başlarında O'Malley'in kontra vuruşuyla vurulduktan sonra pas geçti ve tuvalin üzerine düştü.. O'Malley "Suga şovunu" McGregor benzeri bir zemin ve poundla kapatırken gerisi tarih oldu..

Her iki dövüşçü de dövüş sonrası harika konuşmalar yaptı, beklendiği üzere. Sterling yenilgiyi nezaketle karşıladı ve hayaline ulaşmak için çabalayan O'Malley'e saygısını gösterdi.. Sterling'in, dövüşten önce O'Malley'i Dana White'ın gözde projesi olduğu ve şampiyonluk şansını hak etmediği için eleştirdiğini düşünürsek, bu çok büyük bir hataydı. Ayrıca, eğer mesele gerçekten Bay tarafından tercih edilmekle ilgiliyse. Beyaz, O'Malley, Boxer Gervonta Davis ile diğer gerçek UFC dövüşçülerinden daha fazla dövüşmek istediğini belirterek Kelbaba'yı kızdırmış olabilir..

Dünya şampiyonluğu kazanan yalnızca ikinci Dana White Contender Serisi dövüşçüsü olarak, O'Malley kesinlikle bir dereceye kadar kendi kararlarını verebilir, ancak Francis Ngannou'nun yakın zamanda UFC sözleşmesinden cayması ve Tyson Fury ile kariyerindeki UFC kazancını bir mil gölgede bırakacak ağır sıklet boks maçına kaydolması nedeniyle ortalığı karıştıran boks geçişleri çok hassas bir konu.. Şu ana kadar sadece Conor McGregor, UFC üst düzey yöneticilerini boksa geçişli bir mücadeleye katılmaya ikna edebildi.. Dana White, dövüşçülerinin McGregor'un profilini taklit etmek istemesini hesaba katarak "Zuffa Boks" yaratmaya yönelik geçici planlarını o zamandan beri tamamen iptal etti., mali performansı ve cesur cesareti ona bir gösteri maçında Floyd Mayweather'la dövüşme fırsatını kazandırdı.

Sıklıkla, Dana White'ın dikkatini ve saygısını kazanmak için, Dövüşçülerin, büyük mallara ve onların vızıltılarından kaynaklanan bilet satışlarına dönüşmesi için kendilerini yeterince satmaları gerekiyor.. WWE'ye çok benziyor, Büyük kişilikler ve renkli karakterler, yalnızca fiziksel becerilerine odaklanan sporculara karşı UFC'deki fırsatları genellikle kazanır. Özellikle forvetler tercih ediliyor, çünkü UFC'nin kafese giren her dövüşçüye dayattığı ima edilen "gösteri yapma" mükemmellik standardını sağlıyorlar. Bu, dövüşçüleri, savunma konusunda çok az endişe duyarak sürekli ilerlemenin ve belirli bir dövüşü kazanmak için gerekenden çok daha heyecan verici ve eğlenceli olmak için muazzam riskler almanın kariyerleri için daha iyi olduğunu düşünmeye sevk eden bir yönetim ve havuç ve sopa liderliği tarzıdır..

Şimdi bu O'Malley denen çocuk Dana'nın kendisi gibi olmak istediğini itiraf ediyor, bahis oynayacak kadar finansal açıdan rahat $250,000 poker eli başına. O'Malley'den önceki en özel yetenek, kendi yükselen yıldız kişiliğini kullanarak kendi markalarını yarattı ve kendi viski şirketini satın aldı.. Yatı ve Lamborghini'si var, Dustin Poirier'le tek taraflı bir savaşı kaybetmesine ve birkaç yıl kırık bacakla sahalardan uzak kalmasına rağmen hala organizasyonda en çok konuşulan ve en çok seslendirilen dövüşçü.. O'Malley'nin, boksta büyük bir çapraz dövüş olmadan Conor'ın seviyesine muhtemelen asla ulaşamayacağının farkına varabilmesi ve içselleştirebilmesi, UFC'nin bugün nerede olduğu hakkında çok şey anlatıyor.

Bu, UFC'nin müthiş hukuk ekibiyle yüzleşecek bir avukat ordusu olmadan, tüm dövüşçülerin maaş ve sözleşme sorunlarını mahkemeye taşımanın ne kadar zor olduğunu bildiğimde kıkırdamak zorunda kaldığım türden bir gelişme.. Böyle bir hukuk ordusu yakın zamanda, birden fazla şirket adına toplu dava anti-tröst davası açma iznini aldı. 1,200 eski UFC savaşçıları. Davadaki hakim zaten davacıların yanında yer alıyor gibi görünüyor. UFC toplu dava davası sertifikasyonuna tepki: Ne oldu, ve sırada ne var? (msn.com)

Kuruluş, dövüşçülerin gelir paylaşımının diğer büyük sporlarla karşılaştırıldığında çok küçük olduğunu gösteren istatistiklerle karşılaştığında oyuncu dernekleri bulunur., yanıt tipik olarak şu etkiye sahip bir şeydir:: “O kadar çok milyoner yaptık ki. Savaşçılarımız gayet iyi durumda, ve kazanmalarına yardımcı olduğumuz şöhret sayesinde hepsi pek çok finansal fırsata sahip oluyor."

UFC'nin mali geçmişi konusunda uzman ve UFC'de izleyici olarak 292, Pek çok "UFC Fıstığı" gazetecisinin, "Zuffa Efsanesi" zihniyetiyle çok iyi uyum sağladıklarından basın ayrıcalıklarının tüm yan avantajlarından faydalandığı gerçeğiyle yüzleşmekten kaçınamadım.. UFC'yi haritaya koyanlar, destekçilerini erişim, şöhret ve fırsat vaatleriyle bilinçaltında baştan çıkarıyorlar, ve hem savaşçılar hem de medya mensupları bu tür yönetim tiyatrolarının içine çekiliyorlar. Sırayla, pek bir şeyle bitmiyorsun MMA medya çevrelerinde araştırmacı habercilik, ve çok fazla soru soran ve daha iyi sözleşme koşulları talep eden dövüşçüler yeniden sözleşme imzalamıyor veya birinci sınıf dövüş karşılaşmalarına hazırlanmıyor.

UFC'nin sadece bir dövüşçünün organizasyonla herhangi bir sözleşme imzalamasına izin vererek süperstar yaratma konusundaki sözde yeteneklerine sürekli olarak odaklanmayı nasıl sürdürdüğü konusunu benim için gerçekten açıklığa kavuşturmak için ana etkinlik sonucunu aldı.. Durumun bu olduğu konusunda hemfikir olan bazıları, yeni şampiyonun biniciliğiyle üne kavuşmak için muhteşem bir yükselişe yol açan şeyin, organizasyonun O'Malley'de onu Dana White's Contender Series'e koymaya yetecek kadar yetenek görebilmesi olduğunu söyleyebilir.. Kesinlikle, O'Malley organizasyona hiç katılmasaydı Cumartesi gecesi Boston'da bile olmazdı. Ancak, Giriş seviyesi dövüşünü kaybettikleri için daha fazla UFC fırsatı yakalayamayan çok sayıda DWCS savaşçısı oldu. O'Malley Cumartesi gecesi olduğu yerde kalabilmek için kazanmak ve kazanmaya devam etmek zorundaydı.

Önemli olan: Sean O'Malley'nin kült takipçisi ve muazzam özgüveni, sınırsız potansiyele ve inanılmaz yeteneğe sahip özel biri olma yolundaki kişisel mücadelesinin bir sonucudur.. Daha iyi olmak için spor salonunda sayısız saatler harcamasaydı, şampiyonluk için asla konuşulmazdı bile.. Sean O'Malley'i UFC yaratmadı, ona nasıl bir dövüşçü olabileceğini göstermesi için bir platform verdiler. Ve o süperstarlığın tadını çıkarırken, UFC de bunun için kendilerine itibar edecek., O'Malley kazanç potansiyelini en üst düzeye çıkarmanın tek yolunun organizasyonu gölgede bırakmak olduğunu bilmeli. Gelir paylaşımının çok daha iyi olduğu ve Francis Ngannou gibi bir adamın tek bir dövüşte tüm UFC kariyeri boyunca kazandığından daha fazlasını kazanabileceği bir spora geçmek için kısıtlayıcı mali sınırlarının ötesine geçmesi gerekiyor..

Yani, Eğer Dana White, Aljamain Sterling'in önerdiği gibi Sean O'Malley'i gerçekten gözde projesi haline getirdiyse, harika bir iş çıkardı. Ne yazık ki, yarattığı canavar uzun vadede onu ısırmak için geri gelebilir. UFC'nin ortak tanıtımını yaptığı başka bir boks kartı, çok sayıda çalışanın aynı rotayı takip etmesine ve neden Dana'nın küçük arkadaşının tüm ayrıcalıkları ve avantajları aldığını merak etmesine neden olacak. Hem tecrübeliler hem de yeni gelenler muhtemelen Davis ile arasındaki heyecanlı karşılaşmayı izleyecekler.. O'Malley boks maçı, liderlerin UFC'nin dövüşçülerine onları kafeste tutmaya yetecek kadar ödeme yapamayacağının itirafı olarak.

"Çocuk, ne kadar para kazanacağına dair hiçbir fikrin yok,” Dana White galibiyetten sonra O'Malley'e söyledi yakın tarihli bir O'Malley röportajına göre. kafasında hayal ediyorum, Dana bu düşünceyi şöyle bitirdi: “biz.”