Ενώ σαφώς το κλείδωμα επηρεάζει όλους όσους ασχολούνται με το αγαπημένο μας άθλημα, με έκανε να σκεφτώ εκείνους που είχαν προετοιμαστεί για το επαγγελματικό τους ντεμπούτο στην πυγμαχία, όπως το σημερινό θύμα, συγγνώμη επισκέπτη, Κάιτλιν Φοράν, που επρόκειτο να κάνει το ντεμπούτο του στο Όρκνεϊ στις 25 Απριλίου.
Ο Caitlin είναι ένας παγκόσμιος πρωταθλητής Kickboxing δέκα φορές, αρκετά επίτευγμα για κάποιον που είναι ακόμα δίκαιο 19 ετών, ας το παραδεχτούμε για να επιτύχουμε μια τόσο υψηλή θέση σε οποιοδήποτε άθλημα σε τόσο νεαρή ηλικία είναι αρκετά επίτευγμα και χωρίς αμφιβολία η εκτεταμένη αθλητική εμπειρία της θα την ωφελήσει όταν τελειώσει αυτή η πανδημία και κάνει το ντεμπούτο της.
Είχα πραγματικά την ευχαρίστηση να συναντήσω τον Caitlin τον Μάρτιο σε μια εκδήλωση στο Barrow-in-Furness, όπου υποστήριζε τον Paul Peers όταν αμφισβήτησε, και νίκησε, Νικαράγουα Μίλτον Άραουζ για το Επαγγελματικό Συμβούλιο Πυγμαχίας (PBC) Διεθνής τίτλος, και πάντα προοριζόταν να καλύψει το ντεμπούτο της, αλλά με αυτό έβαλε πίσω μέχρι αργότερα μέσα στο έτος λόγω της τρέχουσας κατάστασης αποφάσισε αντ 'αυτού να κανονίσει συνέντευξη μαζί της.
Αρκετά από τη βάφλα μου, ας γνωρίσουμε αυτό το καταπληκτικό έφηβο αστέρι λίγο καλύτερα.
(GDC) Γεια σας Caitlin, ευχαριστώ που αφιερώσατε λίγο χρόνο για να απαντήσετε σε μερικές ερωτήσεις για εμάς. Η πρώτη μου ερώτηση είναι ότι καταλαβαίνεις ότι είσαι ένας παγκόσμιος πρωταθλητής Kick Boxer, μπορείτε να πείτε στους αναγνώστες μας λίγο για την καριέρα σας στο Kick Boxing?
(ΚΙ) Άρχισα λοιπόν 2008 στην ηλικία των οκτώ, εκείνη την εποχή έκανα ταχυδακτυλουργίες με πολλά άλλα αθλήματα και δραστηριότητες, αλλά με την πάροδο του χρόνου η προσοχή μου μόλις κολλήθηκε με το kickboxing και έγινε η ζωή μου.
Σίγουρα δεν ήμουν ένας από αυτούς τους ανθρώπους που είχε ταλέντο για το άθλημα. Δεν ήμουν ευέλικτος, Δεν είχα εμπιστοσύνη, αλλά το μόνο πράγμα που έχω κάνει μέχρι σήμερα είναι η αποφασιστικότητα.
Ζώντας σε ένα νησί δεν μπορέσαμε να φτάσουμε σε τόσους διαγωνισμούς όσο θα μπορούσαν να κάνουν άλλοι σύλλογοι στην ηπειρωτική χώρα, πράγμα που σήμαινε ότι γνωρίζαμε ότι έπρεπε να κάνουμε πραγματικά την επιπλέον προσπάθεια για να αντισταθμίσουμε την έλλειψη εμπειρίας.
Επίσης προερχόταν από μια μεγάλη οικογένεια όπου η μητέρα μου ήταν μόνος γονέας 5 Τα παιδιά σήμαινε ότι σπάνια κατάφερα να φύγω για να αγωνιστώ και δεν άρχισα να αγωνίζομαι σωστά έως ότου μπήκα στη μαύρη ζώνη μου 2011.
Στη συνέχεια άρχισα να αγωνίζομαι συνήθως μία φορά το μήνα με το πρώτο μεγάλο να είναι το WKA Scottish πρωτάθλημα στη Γλασκόβη όπου κέρδισα 2x χρυσά, αυτός ήταν ο πρώτος μεγάλος ενισχυτής εμπιστοσύνης μου και συνέχισα να ανταγωνίζομαι πιο συχνά κερδίζοντας περισσότερους τίτλους της Σκωτίας, καθώς και βρετανικούς και ευρωπαϊκούς.
Στη συνέχεια προσκλήθηκα στα πρώτα μου παγκόσμια πρωταθλήματα το 2013 στην Ιταλία όπου ήρθα με χάλκινο μετάλλιο.
Πάντα προτιμούσα τους πόντους να αγωνίζομαι όταν αγωνιζόμουν, που είναι πιο στιλ καράτε, 'ξεκίνα σταμάτα’ στυλ μάχης, αλλά στο δεύτερο παγκόσμιο πρωτάθλημά μου στην Πράγα το 2014, υπήρχε μια γυναίκα χωρίς μάχη για το δαχτυλίδι της Συνεχής ενότητα, έτσι μου ρωτήθηκε αν θα έπαιρνα τον αγώνα.
Δεν ήμουν ποτέ ένας για να απορρίψω έναν αγώνα, οπότε πήρα τον αγώνα και κατέληξα να τον κερδίσω, καθώς και δύο άλλους, οπότε έφυγα με τους τρεις πρώτους παγκόσμιους τίτλους μου και τη νέα μου αγάπη για το ring fighting.
Από 2014 να 2017 Συνέχισα να κερδίζω επτά ακόμη παγκόσμιους τίτλους σε διάφορες χώρες.
Με 2016/17 η καριέρα μου στο kickboxing ξεκίνησε πραγματικά και έψαχνα να γίνω επαγγελματίας κάποια στιγμή σύντομα, ωστόσο στο τέλος του 2017 Ο προπονητής μου Ryan Reffell πέρασε δυστυχώς, ο οποίος έβαλε τέλος στην καριέρα μου στο kickboxing.
(GDC) Αυτό που σας επηρέασε να αλλάξετε από το Kick Boxing σε Professional Boxing?
(ΚΙ) Όπως ανέφερα προηγουμένως, Δεν ήμουν ποτέ ένα φυσικά ευέλικτο άτομο, οπότε στο kickboxing τα πόδια μου χρησιμοποιήθηκαν κατά κύριο λόγο για ισχυρές κλωτσιές.
Ενώ εκπαιδεύτηκα ακόμα με τον Ryan ως μέρος του Nemesis Kickboxing, στο τέλος του 2015 αποφασίσαμε ότι γινόμουν καλύτερα με τα χέρια μου και άρχισα να σκέφτομαι τη μετάβαση στο μποξ.
Αυτό οδήγησε τον Ryan να ξεκινήσει μαθήματα πυγμαχίας τη Δευτέρα το βράδυ, καθώς και τα μαθήματα kickboxing μέσα στην εβδομάδα.
Μου πρόσφεραν τον πρώτο μου αγώνα τον Σεπτέμβριο με 4 ειδοποίηση ημερών για τον διεθνή τίτλο featherweight UKBC. Πήγα για να κερδίσω τον αγώνα και τον υπερασπίστηκα σε έναν επαναληπτικό αγώνα τον Δεκέμβριο.
2017 ήταν όταν άρχισα να επικεντρώνομαι περισσότερο στο μποξ και λιγότερο στο kickboxing και είχα δύο ακόμη αγώνες, με τον τελευταίο αγώνα στην καριέρα μου χωρίς άδεια να είναι ένας αγώνας τίτλου Five Nations τον Απρίλιο 2017 που έφερε το ρεκόρ μου 4-0-0.
Νόμιζα ότι η καριέρα μου στο μποξ είχε τελειώσει τότε, μέχρι που ο Paul Peers μετακόμισε στο Orkney 2018 και ήρθα σε επαφή μέσω του Facebook, το οποίο στη συνέχεια ξεκίνησε πάλι την προπόνησή μου καθώς έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την πυγμαχία μου και βοήθησε πάρα πολύ για να πάρει πίσω την αγάπη μου για το άθλημα και έδειξε ότι πίστευε σε μένα που με έκανε πιο σίγουρη στον εαυτό μου και πήρα τον εαυτό μου επιστροφή στην προπόνηση και πάλι πριν από την υπογραφή του επαγγελματικού συμβολαίου μου τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους.
(GDC) Έπρεπε να ξεκινήσετε το επαγγελματικό ντεμπούτο του μποξ στο Όρκνεϊ στις 25 Απριλίου, προφανώς αυτό επαναπρογραμματίζεται λόγω της πανδημίας COVID-19, λοιπόν πρώτα πώς πηγαίνουν οι προετοιμασίες σας?
(ΚΙ) Ναί, ήταν καταστροφικό όταν ξεκίνησαν όλα αυτά, αλλά φροντίζω να παραμείνω όσο πιο δραστήρια μπορώ με καθημερινές ασκήσεις και ασκήσεις στο σπίτι χρησιμοποιώντας τον μικρό χώρο που έχω στο σπίτι.
(GDC) Έχει διατάξει η κυβέρνηση το κλείδωμα είχε επιπτώσεις στις προετοιμασίες σας?
(ΚΙ) Πριν από το κλείδωμα, αρχίζαμε να παίζουμε τουλάχιστον μία ή δύο φορές την εβδομάδα στο κλαμπ και ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας με τον Lee Mcallister στο μποξ του Assassin στο Αμπερντίν, προκειμένου να αναμίξουμε τους αγωνιστές των Orkney Boxing Clubs με τους δικούς τους για κάποια φιγούρα τα σαββατοκύριακα..
Το καταφέραμε μόνο μία φορά μέχρι τώρα, καθώς ο καιρός ήταν κακός και τα σκάφη δεν ήταν βέβαιο ότι θα τρέξουν, αλλά σχεδιάζαμε περισσότερα στο προβάδισμα μέχρι την παράσταση.
(GDC) Όταν λήξει το κλείδωμα και ανακοινωθεί η νέα ημερομηνία, ο αντίπαλός σας είναι Carly Mackenzie, ξέρεις πολλά για αυτήν?
(ΚΙ) Ήμουν αρχικά να παλέψω Carly Mackenzie, ωστόσο ο αντίπαλός μου άλλαξε πρόσφατα σε Professional Boxing Council (PBC) Διεθνής Ασημένιος Πρωταθλητής Jamie Bates Wallis. Δεν ξέρω πολλά για τον Jamie να είμαι ειλικρινής, αλλά από αυτό που έχω δει ότι είναι μια ισχυρή ορθόδοξη πυγμάχος με ισχυρή επίθεση και έντονη άμυνα.
Πήρα τον αγώνα γνωρίζοντας ότι θα ήταν μια πρόκληση, ειδικά όταν ήταν ο πρώτος αγώνας μου πίσω 3 χρόνια.
Αποδείχθηκε πρωταθλητής, οπότε για να γίνω πρωταθλητής πρέπει να νικήσω τους πρωταθλητές.
(GDC) Απομακρύνεται από την καριέρα σας μέχρι σήμερα, ποιος είναι ο αγαπημένος σου μπόξερ, αρσενικό ή θηλυκό, και γιατί?
(ΚΙ) Ο αγαπημένος μου μπόξερ μέχρι σήμερα πρέπει να είναι η Katie Taylor. Έχει διαδραματίσει τεράστιο ρόλο στην επίτευξη του μποξ των γυναικών στο σημείο που είναι σήμερα και είναι πραγματική έμπνευση για οποιονδήποτε αθλητή εκεί έξω, καθώς έχει δείξει ότι οποιοδήποτε εμπόδιο μπορεί να ξεπεραστεί αν θέλετε πραγματικά κάτι.
(GDC) Στο ίδιο πνεύμα, που είναι ο αγαπημένος σας αγώνας όλων των εποχών, και γιατί?
(ΚΙ) Είναι τόσο δύσκολο να επιλέξεις έναν αγαπημένο αγώνα, αλλά πρέπει να είναι ο πιο πρόσφατος αγώνας της Katie Taylor εναντίον της Christina Linardatou καθώς συνέχισε το ρεκόρ νίκης της και πρόσθεσε τον παγκόσμιο τίτλο WBO Super-Lightweight στη συνεχώς αυξανόμενη λίστα επιτυχιών της. Συνήθως ο Taylor θα είχε κολλήσει στον αγώνα, πυροβολισμό πυροβολισμό μετά από πυροβολισμό. Ωστόσο, κράτησε προς τα έξω αυτή τη φορά πυγμαχία έξυπνη και δεν σπαταλά ενέργεια.
(GDC) Σας ευχαριστώ που αφιερώσατε χρόνο για να απαντήσετε στις ερωτήσεις μου, επιτέλους υπάρχει κάποιος που θα θέλατε να αναφέρετε σχετικά με το επερχόμενο ντεμπούτο σας?
(ΚΙ) Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον χορηγό μου, Gary Sutherland στο GSRI, Ο Steven Logie στο Strength 101 για να με κρατήσει σε φόρμα και τον Paul Peers για ό, τι έχει κάνει τον τελευταίο ενάμισι χρόνο για να ανακτήσω την εμπιστοσύνη μου και να ξαναζωντανέψω την αγάπη μου για τον μποξ. Θα ήθελα επίσης να φωνάξω σε όλους τους παλιούς συμπαίκτες μου στο Nemesis kickboxing Academy και στο Nemesis Boxing Gym χωρίς αυτούς, δεν θα ήμουν εκεί που είμαι σήμερα.