Tijdens de voorbereiding voor Vrijdag Puerto Ricaanse Boksen Classic op 2300 Arena in Philadelphia, promotor J Russell Peltz, International Boxing Hall of Fame, klas van 2004, herinnert aan zijn start in het boksen 46 jaren geleden.

Vandaag Ik vier-of misschien observeren-de 46e verjaardag van mijn eerste gevecht als een bokspromotor. Ik kon nog eens vier jaar hebben gewacht om dit verhaal te schrijven, maar dat lijkt een lange tijd van nu en een nog langere inzet op die mijlpaal te bereiken.

Ik zag slechts een paar minuten van mijn eerste boksen kaart. Het was september. 30, 1969, in het Blue Horizon-nog legendarische-en ik was druk in de box office met moeder, de verkoop van kaartjes voor de laatste van de 1,606 mensen die we geperst in er die avond om te kijken middengewicht Bennie Briscoe vernietigen Tito Marshall in hun rematch. We eigenlijk draaide mensen weg die nacht en dat is iets wat ik zou nooit meer doen. Wat dacht ik?

Er was een miscommunicatie met de vakbond dat de ticketverkopers meegeleverde dus als ze niet aan te tonen, Ik huurde mom-gratis, Natuurlijk-en ze geholpen om de tickets te verkopen.

Ik was 22 jaar oud, 15 maanden na zijn afstuderen aan de Temple University en minder dan 30 dagen uit te werken full-time op de sport-personeel bij De Avond Bulletin. Ik had het boksen begeerde slaan bij The Bulletin, maar ik kreeg ongeduldig toen Jack Fried, het boksen schrijver, kreeg een uitbreiding op zijn verplichte pensionering op leeftijd 65 en ik was niet van plan om op te hangen rond te wachten tot hij met pensioen te gaan of, als vader zou zeggen, schop de emmer.

Dus ik deed wat elke 22-jarige universiteit grad die was opgegroeid op de prestigieuze Main Line zou doen-I werd een bokspromotor.

Ik had gered over $5,000 op de universiteit sinds ik had full-time op wat zij noemde de gewerkte Kreeft Shift bij The Bulletin, het starten van de zomer na mijn eerste jaar bij Temple. Ik werkte van middernacht tot 8 ben, editing verhalen, schrijven onderschriften en koppen en het doen van re-writes. Dan zou ik rijden van 30 & Market Street naar North Broad Street voor mijn laatste jaar aan de Temple, gaan naar de les van 9 ben voor 1 pm, vervolgens naar huis te rijden naar Bala Cynwyd om te gaan slapen.

Het was een post-olympisch jaar in Philly en er was talent op elke hoek van de straat. Ik herinner me de nazomer van 1969, rijden Columbia Avenue-nu Cecil B. Moore-en draaien direct na 22d Street, waar Columbia verandert in Ridge. Twee gebouwen uit de hoek stond de toepasselijke naam Café Roach's. Op de top van Café Roach's, een steile trap, was Champs Gym, gerund door Quenzell McCall, die zijn botten training Percy Bassett en Leotis Martin en Kitten Hayward en Briscoe en vele andere top Philly vechters had gemaakt.

Ik ontmoette Sam Solomon, een vriendelijke rond gezicht man die een wasserette in West Philadelphia eigendom, en hij stelde me voor aan zijn nieuwe vechter, een 17-jarige stud die op zoek was naar pro te zetten. Zijn naam was Eugene Hart. Sam hem de bijnaam Cycloon.

Een jaar eerder, bij een sportschool in de kelder van de Aankondiging Kerk op 12 & Norris, net buiten de campus Temple's, Ik had een andere jonge amateur-bokser voor een verhaal dat ik schreef voor interviewde The Bulletin. Zijn naam was Bobby Watts. Ze noemden hem Boogaloo.

Er was niet een pro strijd kaart in Philly sinds mei en de lokale fans waren klaar voor wat actie.

Ik had gedroomd van het hebben van mijn jeugd idool, Hall-of-Famer Harold Johnson, in de belangrijkste gebeurtenis, maar ik kon niet veroorloven de $2,000 hij wilde. Ik had vriendelijke geworden met Pat Duffy, sommige verhalen hebben geschreven over amateur-boksen, terwijl ik was op The Bulletin. Duffy controleerde de amateurs in de tri-state gebied en hij had zijn hand in de voors en. Hij was betrokken bij Leotis Martin en Sammy Goss en Bennie Briscoe en een garantie van $1,000 tegen een percentage van de recettes ik Briscoe een rematch met Marshall vechten, Bennie, die vier jaar eerder had geslagen.

Duffy had ook een zwaargewicht genaamd Jerry Judge, van de sectie Kensington van Philly, en ik hem toegevoegd aan de kaart in zijn pro-debuut. Op de poster die ik Rechter Kensington Heavyweight Champion. Werkelijk!

George Hill, die trainde op Champs Gym, overeengekomen om zijn eigen pro-debuut te maken tegen de rechter.

Jimmy Toppi, Jr., eigenaar van de Blue Horizon. Hij had gevechten gepromoot op verschillende Philly locaties in de jaren 1940 en 1950 en zodra hij hoorde over mijn main event, Hij voorspelde een sellout. Toppi zou zijn kantoor elke dag af te sluiten bij 2 pm, dus ik zou over van mijn appartement rijden naar de Blue Horizon in de sectie Germantown van de stad, parkeren buiten en wachten om te zien of klanten zou verschijnen om kaartjes te kopen. Wanneer ik zag iemand aanbellen bij de Blue Horizon, Ik zou krijgen uit mijn auto, bellen naar hen en verkopen ze tickets uit mijn koffer.

De kaart kwamen samen, hoewel Watts’ oorspronkelijke tegenstander, Noord Philly buur Lloyd Bad News Nelson, geannuleerd een paar weken voor de show en het was pas in de buurt van september. 30 dat vond ik Ron Nesby, die trainde bij Gil Clancy's sportschool in New York.

Vader was in het sanitair, verwarming en air-conditioning business en hij nam 100 eerste rang tickets en gaf ze aan zijn zakenpartners. Hij betaalde me voor allemaal, ze waren $5 een stuk. Ik denk dat hij bang dat ik zou het niet maken in het boksen was. Mijn oom Bob kwam aan de strijd en hij na het eten van een Blue Horizon hotdog ziek.

Ik was bij de sportscholen elke nacht, Champs en de 23 PAL in Noord Philly, Passyunk en de Juniper Gym in South Philly. Er waren anderen, maar dat waren de Fab Four.

Malcolm “Flash” Gordon, een langharige New York boksen junkie die een stencilmachine had gekocht met zijn bar mitswa geld jaar eerder, ingestemd met zijn inmiddels legendarische programma's verkopen op de strijd voor 25 cent per stuk.

Tom Cushman, het boksen schrijver voor de Dagelijks nieuws, was een belangrijke speler. Ik had Cushman in Oklahoma City een paar jaar eerder ontmoet. Hij was daar gestopt–op zijn weg Oosten van Denver naar zijn nieuwe baan bij de start Dagelijks nieuws-Temple basketbalteam dekken in een kerst toernooi en ik was daar als correspondent voor The Bulletin.

Cushman wist dat boksen schrijvers uit andere kranten in de stad nam het geld onder de tafel van de initiatiefnemers tot pre-fight verhalen te schrijven en hij vertelde me dat als hij ooit betrapt mij doen, dat ik onze vriendschap afscheid kon kussen. Niet een kans!

The Inquirer de kop van de dag voor mijn kaart: Is Peltz Ready To Get Skinned?

We uitverkochte. Tegelijkertijd, de 1,606 fans in opkomst vertegenwoordigde de grootste menigte in de geschiedenis van de Blue Horizon. De poort was $6,010 met geprijsd op tickets $3 en $5. Briscoe's percentage kwam $1,314.58 en Marshall liep met $788.75.

Middengewicht Oscar Coor verslaan Clarence Finney in een all-lokale vier-rounder op de kaart-op tijd te openen, natuurlijk, bij 8 pm-en Cycloon Hart blies South Philly's Sheldon Moore, die had geen antwoord op de bel voor de tweede ronde. Jerry Rechter werkte hard en stopte George Hill in de vierde ronde en Boogaloo Watts out-boxed Ron Nesby in een 6. In het main event, Briscoe had een ontploffing. Hij genageld Marshall onder de gordel vroeg en toen Tito klaagden bij de ref, Bennie ging naar boven en het was overal in 60 seconden. Marshall nooit boxed.

Columnist Sandy Grady was er vanaf The Bulletin. Zijn verhaal de volgende dag–Gekke droom komt uit–verteld over mijn voorspelling op de universiteit, dat op een dag mijn vrienden zou komen om mijn strijd kaarten. Hij schreef ook dat mijn (eerste) vrouw en ik waren in een appartement in Germantown leven en de enige dingen in het ware een matras, een televisie en een kat genoemd Ophelia. Met het geld hebben we die nacht ($1,438.83), Grady schreef dat misschien nu zouden wij een aantal meubels te kopen.

Een paar maanden eerder, Mijn vrouw had me gevraagd wat deed me denken dat ik succesvol zou kunnen zijn in deze business. Ik vertelde haar dat het me zou duren ongeveer zes maanden om mijn spaargeld te blazen, maar ik zou een groot plakboek een dag moeten onze kinderen te laten zien over de tijd dat hun vader was een bokspromotor.