โคโลราโดสปริงส์, ตัก. (เมษายน 27, 2020) — ในฐานะบุตรชายของนักปราชญ์, มวยนานาชาติหอเกียรติยศ (“ชั้นปี 2558”) รังสี “บูมบูม” ซานโดร เกิดมาเพื่อกล่อง, และยังส์ทาวน์, นักสู้โอไฮโอปีนขึ้นไปบนยอดเขาของกีฬา, จับสมาคมมวยโลก (อัลเบียน) ชื่อเรื่องที่มีน้ำหนักเบาใน 1982.
พ่อของ Mancini, ช่วงปลายเดือน เลนนี่ “บูมบูม” ซานโดร, บรรจุกล่องอย่างมืออาชีพจาก 1937 ไปยัง 1947, รวบรวม 46-12-3 (16 คอส) โปรบันทึก. Lenny คือหมายเลข. 1 อันดับที่มีน้ำหนักเบาที่สุดในโลก 1941 และถือเป็นแชมป์โลกในอนาคต. อย่างไรก็ตาม, ความฝันของเขาแตกสลายอย่างเศร้าโศกเมื่อเขาได้รับบาดเจ็บในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง. เขากลับไปชกมวยหลังจากถูกปลด, แต่ปัญหาทางกายภาพของเขาเนื่องจากบาดแผลทำให้เขาไม่สามารถปฏิบัติตามศักยภาพอันมหาศาลของเขาได้.
ลูกชายของเขา, รังสี, เอาเสื้อคลุมและวิ่งไปพร้อมกับชื่อเสียง, ความรุ่งโรจน์และความประพฤติไม่ดีในฐานะแชมป์โลก. เขาเริ่มต้นมวยหนุ่มและมีการต่อสู้ครั้งแรกของเขาเมื่อเขาเป็น 15 ในโอลิมปิกจูเนียร์ในคลีฟแลนด์. เรย์คิดว่าเขาจะต้องรอจนกว่าเขาจะหัน 16, เพราะนั่นเป็นอายุขั้นต่ำในการแข่งขันในถุงมือทองคำ.
“เมื่อฉันได้ยินว่าฉันสามารถเข้า (การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกจูเนียร์),” ซานโดรจำได้, “ฉันกดดันพ่อให้ปล่อยฉันไป (กับคลีฟแลนด์). เพื่อนในครอบครัวที่สนิทกันมากกำลังฝึกฝนผู้ชายบางคนในเมืองถัดไปจากพวกเราและเขาก็สู้เพื่อโอลิมปิกจูเนียร์. เขาบอกว่าเขาจะพาฉันไปที่นั่น. ฉันชนะการต่อสู้เป็นครั้งแรกโดยสิ่งที่น่าพิศวงในรอบแรกและฉันชนะการแข่งขันระดับภูมิภาค. ฉันไปที่ Mid-West Regional ในดีทรอยต์และต่อสู้กับเด็กท้องถิ่น, Sammy Fuentes, เพื่อไปในพระบรมราชูปถัมภ์. เขาชนะฉันด้วยการตัดสินใจ, แต่ฉันได้รับบทเรียนจริงครั้งแรกเกี่ยวกับมวยและชีวิต: ประสบการณ์คือทุกสิ่ง. มันเป็นการต่อสู้มือสมัครเล่นครั้งที่หกของฉันและฉันก็บอกว่า Fuentes มีมากกว่า 200. มันไม่ได้ขัดขวางฉัน, ในความเป็นจริง, มันทำให้ฉันรู้สึกหิวที่จะประสบความสำเร็จ”
ประสบความสำเร็จเขาทำ, แม้จะมีสไตล์ก้าวร้าวที่เหมาะสมกับอาชีพมากที่สุดก็เป็นมากกว่ามือสมัครเล่น. เขาชนะ 43 ของ 50 การแข่งขันมือสมัครเล่น, การจับภาพเกียรตินิยมอันดับหนึ่งใน 1977 ยังโกลเด้นโกลเด้นถุงมือและถุงมือทองคำโอไฮโอตะวันออกเฉียงเหนือ. นอกจากนี้เขายังได้รับรางวัล AAU Championship แห่งภาคตะวันออกเฉียงเหนือและไปถึงรอบรองชนะเลิศของ 1978 การแข่งขันระดับชาติ AAU.
“ฉันแพ้การตัดสินใจอย่างใกล้ชิดในรอบรองชนะเลิศของ 1978 ถุงมือทองคำระดับชาติสำหรับสหรัฐอเมริกาสองครั้ง. โอลิมเปีย ดาวี่อาร์มสตรอง,” ซานโดรพูด. “ฉันแพ้การตัดสินใจ แอนโทนี่เฟล็ทเชอร์ ในรอบรองชนะเลิศของ 1978 AAU National Championships และอีกครั้งในรอบชิงชนะเลิศรอบชิงชนะเลิศแห่งรัฐโอไฮโอ. ในการต่อสู้มือสมัครเล่นครั้งสุดท้ายของฉัน, ฉันแพ้การตัดสินใจที่ไม่ดีในการปกป้อง National Champion เมลวินพอล ที่ 1979 ทัวร์นาเมนต์แห่งชาติถุงมือโกลเด้น. (ต่อจากนั้น) ฉันรู้ว่าฉันจะไม่ต้องต่อสู้กับมือสมัครเล่นอีกคนและกำลังจะเป็นมืออาชีพ.
“ฉันมีสไตล์แบบมืออาชีพมากขึ้นเมื่อฉันต่อสู้ในมือสมัครเล่น. สามรอบไม่มีประโยชน์อะไรเลย. ฉันไม่เคยมีการต่อสู้สี่รอบ (เป็นโปร). ฉันเริ่มต้นด้วยหกรอบเพราะ, สำหรับสไตล์ของฉัน, มือสมัครเล่นสามรอบหรือการต่อสู้สี่รอบนั้นเหมือนกันสำหรับฉัน. หกรอบมีประโยชน์กับฉันมากขึ้นและนั่นก็พิสูจน์แล้วว่าได้ในทันที.
“ฉันรู้ว่าฉันจะไม่ชนะการแข่งขันชิงแชมป์สมัครเล่นที่สำคัญเพราะสไตล์ของฉัน. รายทาง, แม้, ฉันชนะมือสมัครเล่นที่ดีบางคน: Darryl Chambers,บันทึก Arreola, ทิมคริสเตียนสัน และ มาร์ค Chieverini. อาชีพการสมัครเล่นของฉันทำให้ฉันหิวมากยิ่งขึ้นที่จะคว้าแชมป์โลกในฐานะมืออาชีพ”
สไตล์การค้นหาและทำลายของเขาทำให้เขาเป็นที่ชื่นชอบในทันทีในฐานะมืออาชีพ. “ฉันต้องก้าวร้าว, เป็นนักสู้หรือบนสนามเด็กเล่นเมื่อฉันเล่นกีฬาอื่น ๆ, เพราะสัญชาตญาณตามธรรมชาติของฉัน,” ซานโดรอธิบาย. “ฉันนั่งรอสิ่งที่จะเกิดขึ้นไม่ได้; ฉันต้องลองทำสิ่งต่าง ๆ ให้เกิดขึ้น. ฉันทำตามความคิดในชีวิตธุรกิจของฉันด้วย, แต่เหมือนเกมต่อสู้, คุณต้องรู้ว่าเมื่อใดที่จะถูกโจมตีและเมื่อใดที่จะต้องนั่งและตอบโต้”
ซานโดร, บางคนเรียกร็อคกี้มาร์ซิอาโนเล็กน้อยเพราะเขาต่อสู้, หันโปรตุลาคม 18, 1979 ใน Struthers, โอไฮโอ, การหยุด Phil Bowen ในการแข่งขันรอบแรก. เรย์ต่อสู้ 15 ครั้งในปีแรกของเขาในฐานะมืออาชีพและขยายแนวการชนะของเขาไป 19, ก่อนที่เขาจะท้าทายสภามวยโลก (WBC) แชมป์โลกเบา Alexis Arguello (67-5), ผู้ชนะโดยวิธีการทางเทคนิครอบ 14, ในการต่อสู้ที่ตายไปแล้ว 10 รอบ. หลังการแข่งขัน, แล้ว Hall of Famer ในอนาคต Arguello ก็อ้างว่า: “ฉันคิดว่าหัวใจของฉันพิเศษ, แต่เขา (ซานโดร) ใหญ่กว่าที่ฉันมี. สักวันเขาจะเป็นผู้ชนะ”
เพียงเจ็ดเดือนและสามต่อสู้ในภายหลัง, ซานโดรจับสมาคมมวยโลก (อัลเบียน) น้ำหนักเบาเป็นชื่อของโลกในการชนะน็อครอบแรกที่น่าตื่นเต้นของการป้องกันแชมป์ อาร์ตูโรฟราย (24-1). เรย์อุทิศตัวเพื่อต่อสู้กับพ่อของเขา, ผู้ที่ไม่สามารถเป็นแชมป์โลกได้, เนื่องจากบาดแผลที่เขาประสบในสงครามโลกครั้งที่สอง.
ซานโดรจบอาชีพการงานของเขาด้วย 29-5 (23 คอส), ซึ่งรวมถึงชัยชนะต่อแชมป์โลก บ๊อบบี้ Chacon (523-5-1), Ernesto Espana (35-4), Frias และ Jose Luis Ramirez (71-3), และการสูญเสียของเขาทั้งห้านั้นเป็นของแชมป์โลก – Arguello, เฮคเตอร์กามา, Greg Haughen และ Livingstone Bramble (สองครั้ง).
“Ray ‘บูมบูม’ ซานโดรแสดงให้เห็นถึงหัวใจของแชมป์ตลอดอาชีพของเขา,” กล่าว Chris Cugliari, ผู้อำนวยการศิษย์เก่า USA Boxing. “แม้ว่าความสำเร็จของเขาจะอยู่ในระดับมืออาชีพ, ความกระหายที่จะเรียนรู้และเติบโตในฐานะนักสมัครเล่นเป็นสิ่งที่สร้างแรงบันดาลใจให้แก่แชมป์มวยสหรัฐอเมริกาในปัจจุบัน. เขาเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของศิษย์เก่า USA Boxing ที่ประสบความสำเร็จอย่างมากจากประสบการณ์และบทเรียนจากวันที่สมัครเล่นของเขา”
ซานโดรมีความภาคภูมิใจในรากเหง้าของเขาในยังส์ทาวน์, ซึ่งยังผลิตแชมป์โลกมวยมืออาชีพเช่น Harry Arroyo, Jeff Lampkin, Greg Richardson และ เคลลี่ Pavlik.
“การเติบโตใน Youngstown ช่วยให้ฉันเป็นนักสู้อย่างมาก,” ซานโดรพูดถึงบ้านเกิดของเขา. “เราทุกคนรู้ว่ามันเป็นเมืองที่แข็งแกร่งและเป็นและเรารู้เรื่องราวของนักสู้ทั้งหมด, มือสมัครเล่นและมืออาชีพ, ที่ทิ้งเครื่องหมายไว้ต่อหน้าเรา. เติบโตขึ้นมา, ฟุตบอลและมวยเป็นกีฬาที่ทุกคนพูดถึงกัน. หากคุณทิ้งเครื่องหมายไว้ในทั้งสอง, ผู้คนยังคงคุยกันถึงคุณนานหลังจากที่คุณเล่น, หรือวันต่อสู้สิ้นสุดลง. ดังนั้น, เพื่อประสบความสำเร็จในเมืองอย่าง Youngstown, เป็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ในตัวเอง”
สหรัฐอเมริกาสมาคมศิษย์เก่ามวย
สร้างขึ้นเพื่อแชมป์ตลอดชีวิต, ความสัมพันธ์ที่เป็นประโยชน์ร่วมกันระหว่างสหรัฐอเมริกามวยและศิษย์เก่า, — นักมวย, เจ้าหน้าที่, โค้ชและแฟนมวย — สมาคมศิษย์เก่าเชื่อมต่อรุ่นของแชมป์, สร้างแรงบันดาลใจและให้กลับไปยังประเทศสหรัฐอเมริกามวยแชมป์มวยในอนาคต, ทั้งในและนอกของแหวน.
สหรัฐอเมริกาสมาคมมวยศิษย์เก่าจะเปิดให้ทุกคนที่มีความรักสำหรับมวยและต้องการที่จะเชื่อมต่อกับมวยสมัครเล่น. สมาชิกจะได้รับสิทธิ์เข้าถึงกิจกรรมพิเศษที่หลากหลายซึ่งจัดโดยสมาคมศิษย์เก่า, รวมถึงงานเลี้ยงต้อนรับประจำปีของสมาคมศิษย์เก่ามวยแห่งสหรัฐอเมริกา.
เพื่อเข้าร่วมสมาคมศิษย์เก่า, เพียงลงทะเบียนที่ alumni@usaboxing.org สำหรับ $40.00 ค่าธรรมเนียมสมาชิกรายปี. สมาชิกใหม่จะได้รับเสื้อยืด, พวงกุญแจและ e-wallet.
Mancini ยอดนิยมเป็นหนึ่งในนักมวยไม่กี่คนที่มีภาพยนตร์ (“หัวใจแห่งแชมป์: เรื่องราวของ Ray Mancini)”), เพลง (“Boom Boom Mancini” โดย Warren Zevon) และหนังสือ (“ลูกชายที่ดี: ชีวิตของเรย์ “บูมบูม” Mancini โดย Mark Kriegel) เกี่ยวกับเขา.
วันนี้, Mancini อายุ 59 ปียังคงอยู่ใน Youngstown, และเขายังคงมีส่วนร่วมในการชกมวยเป็นผู้วิจารณ์สีให้กับ PBC ใน Fox. นอกจากนี้เขายังเคยเป็นสมาชิกของ Ohio Boxing Commission ในช่วงสามปีที่ผ่านมา. “ฉันเกี่ยวข้อง (ในมวย) ใกล้ที่สุดเท่าที่ฉันต้องการและยังสามารถเป็นแฟนได้,” เขายอมรับ. “สิ่งที่ฉันคิดถึงมากที่สุดเกี่ยวกับเกมต่อสู้คือความท้าทายด้านจิตใจและอารมณ์, และเพื่อให้สามารถ “ตื่น” และท้าทายตัวเองทุกวัน. เพื่อยืนต่อหน้าชายอีกคนก่อนการต่อสู้, อยู่ตรงกลางของแหวน, และพูดกับตัวเอง, ither ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่นี่หรือคืนนี้, แต่พวกเราคนหนึ่งกำลังทำอยู่ที่นี่คืนนี้,’ เป็นความคิดของฉัน. ฉันคิดถึงความท้าทายนั้น!”
มองย้อนกลับไปที่อาชีพนักมวยของเขา, ซานโดรยืนยันว่าเขาจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไร. “ฉันไม่สามารถพูดได้ว่าฉันจะทำอะไรที่แตกต่าง, ในการหวนกลับ, เพราะฉันได้รับรางวัลระดับโลก, ประสบความสำเร็จในการปกป้องมันสี่ครั้ง, ทำเงินได้ดีและเกษียณอย่างแข็งแรง,” ซานโดรสรุป. “ผู้คนยังจำและพูดคุยเกี่ยวกับการต่อสู้ของฉันและฉันทำให้มันเป็น International Boxing Hall of Fame, ศาลเจ้าที่ดีที่สุดสำหรับนักสู้. ดังนั้น, ทำไมฉันถึงอยากทำอะไรที่แตกต่างออกไป?”
ข้อมูล:
www.usaboxing.orgi
พูดเบาและรวดเร็ว: @USABoxing, @USABoxingAlumni
Instagram: @USABoxing
Facebook: /USABoxing