کلرادو اسپرینگز, لیس زدن. (آوریل 27, 2020) — به عنوان پسر پرهیزکار, سالن بین المللی بوکس مشاهیر مشمول (“کلاس سال 2015”) اشعه “بوم بوم” مانچینی به بوکس متولد شد, و Youngstown, جنگنده اوهایو به قله کوه ورزش صعود کرد, تصرف انجمن جهانی بوکس (WBA) عنوان سبک وزن در 1982.
پدر مانچینی, در اواخر لنی “بوم بوم” مانچینی, جعبه حرفه ای از 1937 به 1947, تدوین 46-12-3 (16 کوس) رکورد حرفه ای. لنی نه. 1 رتبه بندی وزن سبک در جهان در 1941 و یک قهرمان آینده جهان محسوب می شود. اما, خواب او هنگام زخمی شدن در جنگ جهانی دوم متاسفانه فرو ریخت. وی پس از مرخص شدن به بوکس بازگشت, اما مسائل جسمی وی به دلیل زخم مانع از تحقق پتانسیل یکبار عظیم او شد.
پسرش, اشعه, مانتو را گرفت و با آن به شهرت زد, جلال و شهرت به عنوان قهرمان جهان. او شروع به بوکس جوان کرد و اولین مبارزه خود را وقتی داشت 15 در المپیک جونیور در کلیولند. ری فکر کرده بود که باید صبر کند تا نوبتش شود 16, زیرا این حداقل سن برای رقابت در دستکش های طلایی بود.
“وقتی شنیدم که می توانم وارد شوم (المپیک های خردسال),” مانچینی به یاد آورد, “من به پدرم فشار آوردم تا مرا رها کند (به کلیولند). یک دوست خانوادگی بسیار نزدیک مشغول آموزش برخی از بچه ها در شهر بعدی از ما بود و او برخی از مبارزان را به المپیک جونیور می برد. او گفت که مرا به آنجا خواهد برد. من در مرحله اول با حذفی دور اول پیروز شدم و موفق به کسب عنوان منطقه ای شدم. من به منطقه میانه غربی در دیترویت رفتم و با یک بچه محلی جنگیدم, سامی فوئنتس, برای رفتن به اتباع ملی. او با تصمیم مرا کتک زد, اما من اولین درس واقعی خود را در مورد بوکس و زندگی به دست آوردم: تجربه همه چیز است. این ششمین مبارزه آماتور من بود و به من گفته شد که فوئنتس بیشتر از اینها بوده است 200. این مانع من نشد, در حقیقت, این باعث شد من گرسنه شوم که موفق شوم.”
موفق شد که او انجام داد, با وجود سبک تهاجمی خود که به بهترین وجه مناسب حرفه ای ها بود بسیار بیشتر از آماتورها بود. او برنده شد 43 از 50 مسابقات آماتور, گرفتن افتخارات برتر در 1977 دستکش های طلایی Youngstown و دستکش های طلایی شمال شرقی اوهایو. او همچنین در مسابقات قهرمانی AAU شمال شرقی اوهایو پیروز شد و به مرحله یک چهارم نهایی راه یافت 1978 مسابقات ملی AAU.
“من یک تصمیم نزدیک را در مرحله نیمه نهایی از دست دادم 1978 دستکش طلایی ملی به ایالات متحده دو بار. آسمانی دیوی آرمسترانگ,” مانچینی گفت. “من تصمیم خود را از دست دادم آنتونی فلچر در مرحله یک چهارم نهایی 1978 مسابقات قهرمانی ملی AAU و یک بار دیگر در فینال قهرمانی نمایشگاه ایالتی اوهایو. در آخرین مبارزه آماتور من, تصمیم بدی برای دفاع از قهرمان ملی از دست دادم ملوین پاول در 1979 دستکش های طلایی مسابقات ملی. (بعد از آن) من می دانستم که نمی خواهم یک مبارزه آماتور دیگری داشته باشم و قصد داشتم طرفداری کنم.
“من وقتی در آماتورها می جنگیدم ، بیشتر از سبک حرفه ای برخوردار بودم. سه دور به نفع من نبود. من هیچ وقت نبردی چهار دوره نداشته ام (به عنوان یک حرفه ای). من با شش دور شروع کردم چون, برای سبک من, یک آماتور سه دور یا یک مبارزه طرفدار چهار دور برای من تقریباً یکسان بود. شش گردونه برای من سودمندتر بود و همین مسئله هم بلافاصله ثابت شد.
“من می دانستم که به دلیل سبک و سیاق ، هیچکدام از مسابقات اصلی آماتور را برنده نخواهم شد. درطول مسیر, گرچه, من بعضی از آماتورهای خیلی خوب را ضرب کردم: دارل اتاق,یادداشت Arreola, تیم کریستینسون و مارک کیورینی. حرفه آماتوريك من فقط باعث شد گرسنه تر از كسب عنوان قهرمان جهان به عنوان قهرمان جهان شوم.”
سبک جستجوی و نابود کردن وی ، وی را به عنوان حرفه ای مورد علاقه فوری قرار داد. “مجبور شدم پرخاشگر باشم, به عنوان یک مبارز یا در زمین بازی وقتی ورزش های دیگری را انجام دادم, بخاطر غرایز طبیعی من,” مانچینی توضیح داد. “نمی توانستم بنشینم و منتظر باشم که اتفاقاتی بیفتد; مجبور شدم تلاش کنم و اتفاقات را بیفتم. من این تفکر را در زندگی تجاری خود نیز دنبال می کنم, اما بسیار شبیه به بازی مبارزه است, شما باید بدانید که چه زمانی حمله کنید و چه زمانی باید بنشینید و مقابله کنید.”
مانچینی, که برخی او را کمی راکی مارسیانو می خواندند به دلیل روشی که او جنگید, اکتبر طرفدار شد 18, 1979 در Struthers, اوهایو, توقف فیل بوون در دور باز. ری جنگید 15 بار در سال اول خود به عنوان یک حرفه ای و گسترش برنده خود را به 19, قبل از اینکه او شورای جهانی بوکس را به چالش بکشد (WBC) قهرمان سبک وزن جهان الکسیس آرگوئلو (67-5), که با استفاده از حذفی فنی 14 دور پیروز شد, در نبردی که حتی پس از آن کشته شد 10 دور. بعد از مسابقه, به نقل از سالن آینده فامر آرگلو: “فکر می کنم قلب من خاص است, اما او (مانچینی) بزرگتر از من است. روزی قهرمان خواهد شد.”
فقط هفت ماه و سه دعوا بعد, مانچینی انجمن جهانی بوکس را به تصرف خود درآورد (WBA) سبک وزن سبک عنوان جهانی از حذفی حساس دور اول قهرمان مدافع آرتورو فریاس (24-1). ری آن نبرد را به پدرش اختصاص داد, که نتوانست قهرمان جهان شود, به دلیل زخمهایی که در جنگ جهانی دوم متحمل شده است.
مانچینی کار حرفه ای خود را با یک پایان داد 29-5 (23 کوس), که شامل پیروزی در برابر قهرمانان جهان بود بابی چاکون (523-5-1), ارنستو اسپانا (35-4), فریاس و خوزه لوئیس رامیرز (71-3), و هر 5 باخت او به قهرمانان جهان رسید – آرگلو, هکتور کاماچو, گرگ هاوگن و برامبل Livingstone (دو برابر).
“Ray ‘Boom Boom’ مانچینی در تمام دوران کاری خود قلب یک قهرمان را نشان داد,” گفت: کریس tofflemire, مدیر فارغ التحصیل بوکس ایالات متحده. “حتی اگر موفقیت در حلقه او در درجه اول در سطح حرفه ای مورد بحث قرار گیرد, گرسنگی برای یادگیری و رشد به عنوان یک آماتور چیزی است که الهام بخش قهرمان امروز بوکس ایالات متحده آمریکا است. او نمونه دیگری از دانش آموخته بوکس بوکس ایالات متحده است که ناشی از تجربیات و درسهای روزهای آماتور خود موفقیت فوق العاده ای را تجربه کرده است.”
مانچینی به ریشه های خود در Youngstown افتخار می کند, که همچنین قهرمان بوکس حرفه ای جهان مانند هری آروایو, جف لمپکین, گرگ ریچاردسون و کلی Pavlik.
“بزرگ شدن در یانگ استون به من به عنوان یک مبارز به من کمک کرد,” مانچینی درباره زادگاهش صحبت کرد. “همه ما می دانستیم که این شهر سخت چیست و هست و ما داستان همه مبارزان را می دانستیم, آماتور و طرفدار, که قبل از ما مارک گذاشته بود. بزرگ شدن در آنجا, فوتبال و بوکس دو ورزشی بودند که همه درباره آنها صحبت می کردند. اگر در هر کدام از آنها علامت بگذارید, مردم هنوز مدت ها بعد از بازی کردن در مورد شما صحبت کردند, یا روزهای جنگ تمام شد. پس, برای موفقیت در شهری مانند Youngstown, یک دستاورد فوق العاده به خودی خود بود.”
انجمن فارغ التحصیلان بوکس USA
ایجاد شده تا در طول عمر قهرمان شود, روابط سودمند متقابل بین ایالات متحده بوکس و فارغ التحصیلان آن, — مشت زنان, مقامات, مربیان و طرفداران بوکس — انجمن فارغ التحصیلان نسل از قهرمانان متصل, الهام بخش و خدمت به قهرمان بوکس USA بوکس آینده, در داخل و خارج از حلقه.
انجمن بوکس فارغ التحصیلان ایالات متحده آمریکا به هر کسی که عشق برای بوکس و می خواهم به ماندن با بوکس آماتور متصل است. کاربران از دسترسی به طیف گسترده ای از برنامه های ویژه اعطا میزبانی شده توسط انجمن فارغ التحصیلان, از جمله سالانه USA بوکس انجمن فارغ التحصیلان سالن آن مشاهیر پذیرش.
برای پیوستن به انجمن فارغ التحصیلان, به سادگی در ثبت نام alumni@usaboxing.org برای یک $40.00 در هر حق عضویت سال. اعضای جدید یک تی شرت دریافت, کیف پول زنجیره ای و الکترونیکی.
مانچینی فوق العاده محبوب یکی از معدود بوکسورهایی است که فیلمی داشته است (“قلب یک قهرمان: داستان ری مانچینی)”), ترانه (“Boom Boom Mancini” توسط وارن زون) و کتاب (“پسر خوب: زندگی ری “بوم بوم” مانچینی توسط مارک کریگل) درباره ی او.
امروز, مانچینی 59 ساله هنوز در Youngstown اقامت دارد, او همچنان به عنوان مفسران رنگ PBC در فاكس در بوكس نقش دارد. او همچنین در سه سال گذشته عضو کمیسیون بوکس اوهایو بوده است. “من درگیر هستم (در بوکس) به همان اندازه که می خواهم نزدیک شوم و هنوز هم می توانم هوادار باشم,” او اعتراف کرد. “آنچه در مورد بازی مبارزه بیشتر از دست می دهم این است که خودم را از نظر ذهنی و عاطفی به چالش بکشم, و قادر بودن “بلند شوید” و بطور روزانه خودم را از لحاظ جسمی به چالش می کشم. قبل از جنگ جلوی مرد دیگری بایستد, درست در مرکز حلقه, و به خودم بگو, ither یا شما امشب از اینجا خارج شده اید یا من هستم, اما یکی از ما امشب از اینجا انجام می شود,’ ذهنیت من بود. دلم برای این چالش تنگ شده است!”
با نگاهی به گذشته خود در حرفه بوکس, مانچینی معتقد است که او چیزی را تغییر نخواهد داد. “من نمی توانم بگویم من کار دیگری می کردم, در گذشته, زیرا من عنوان جهانی را بدست آوردم, چهار بار با موفقیت از آن دفاع کرد, درآمد خوبی کسب کرد و سالم بازنشسته شد,” مانچینی نتیجه گرفت. “مردم هنوز درباره دعواهای من به یاد می آورند و صحبت می کنند و من آن را به سالن بین المللی بوکس مشهور تبدیل کردم, حرم نهایی برای مبارزان. پس, چرا می خواهم کاری متفاوت انجام دهم?”
اطلاعات:
www.usaboxing.orgi
توییتر: USABoxing, USABoxingAlumni
اینستاگرم: USABoxing
فیس بوک: /USABoxing